آمریکا، هندوستان و آفریقای جنوبی نیز از جمله کشورهایی هستند که این ورزش را در همان ابتدا اجرا می‌کردند.

این بازی که بر گرفته از بازی تنیس قرون وسطایی است همراه با بازی بدمینتون و تنیس روی چمن در اواخر قرن نوزدهم بسیار محبوب بودند و بعد از این که عنوان پینگ پنگ(با پیروی  از صدای ایجاد شده از برخورد توپ با میز و راکت با پوست بره تو خالی  که در آن زمان متداول بود) توسط می جکس و پسرانش در سال1900 به ثبت رسید.

گزارشی که در سال 1903 منتشر شد الزامات جدیدی را در مورد پوشیدن لباس مناسب و پیراهن رسمی برای مردان و زنان، چگونگی  گرفتن راکت به شیوه قلمویی، نکات مختصری پیرامون جنس رویه‌های عاج دار و تاکتیک‌های مختلف اعلام کرده بود.

این بازی به سرعت به ایالات متحده وارد شد و اولین وسایل بازی ساخته شده در سال 1887 در آنجا تولید شد.

پینگ‌پنگ در سال‌های 10-1905 در اروپای مرکزی محبوب بود و قبل از هر تغییر و اصلاحی با تفسیر و شرح ویژه‌ای به ژاپن معرفی شد که بعد‌ها از ژاپن به چین و کره‌جنوبی گسترش یافت.

نخستین توپ‌های تنیس‌ روی میز از پیچیدن نخ نازک به دور کاغذ مچاله شده ساخته شد و راکت هم از تخته معمولی بود که هر کس در اندازه‌های مختلف برای خود می‌ساخت. با گسترش این بازی به تدریج در وسایل بازی تغییرات زیادی ایجاد شد.

رواج این ورزش در بین مردم انگلستان سبب شد که کارخانه‌های تهیه اسباب‌بازی شروع به تولید انواع راکت و میز و توپ و تور کنند.

در سال 1905 یک انگلیسی به نام گود روی راکت‌های چوبی، قطعه‌ای لاستیک موج‌دار قرار داد و بدین وسیله بازیکنان یاد گرفتند که به آن پیچ‌ها و سرعت‌های گوناگون به توپ بدهند و بدین ترتیب راکت‌های روکش لاستیکی دانه‌دار به سرعت مورد قبول عامه قرارگرفت.

از سال 1920 یک تجارتخانه ورزشی برای تبلیغ علامت کالای تجارتی‌اش از نام پینگ‌پنگ استفاده کرد و به همین علت بعدها نام این ورزش از پینگ‌پنگ به تنیس‌روی میز تغییر داده شد.

در سال 1926 فدراسیون بین المللی تنیس روی میز تأسیس و با کمک دکتر لی من قوانین و مقررات خاص و یکنواخت تنیس روی میز را تصویب شد.

همان سال مسابقات جهانی تنیس روی میز آغاز شد که اولین دوره آن در لندن برگزار شد.

از سال 1939 تا 1946 به علت وقوع جنگ جهانی دوم همه فعالیت‌ها و مسابقات جهانی این ورزش تعطیل شد.

در اوایل دهه 1950 برای اولین بار پینگ‌پنگ ‌بازهای چینی قدم به مسابقات بین‌المللی نهادند و گرچه در ابتدا موفقیتی به دست نیاوردند اما در سال‌های بعد تبدیل به یکی از مدعیان درجه اول قهرمانی این ورزش شدند.

ژاپن نخستین کشوری بود که راکت رویه اسفنجی را عرضه کرد و با اجرای شیوه‌های تدافعی در بازی موجب دگرگونی‌های بسیار در تکنیک بازی تنیس روی میز شد.

ورزش تنیس روی میز در سال 1988 به صورت رسمی به بازی‌های المپیک اضافه شد و در بازی‌های سئول در فهرست مسابقات قرار گرفت.

در سال ۱۳۱۷ که مستشاران انگلیسی در آبادان، مسجد سلیمان و شهرهای نفتخیز جنوب ایران کار می‌کردند یک میز پینگ‌پنگ همراه خودشان آوردند. این موضوع باعث شد پینگ پنگ به ایران وارد شود.

فدراسیون تنیس روی میز ایران در سال 1326 تاسیس شد و این ورزش در حال حاضر یکی از پرطرفدارترین ورزش‌ها در میان دانش آموزان و دانشجویان است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: