در زمان نازل شدن قرآن کسی از وجود این لایه خبری نداشت، این لایه نازک که زمین را دربرگرفته و توسط آن می توان آسمان را آبی و خورشید را درخشانتر و روشنی روز را ببینیم. (این لایه که جزئی از جو زمین را احاطه کرده است) هنگامی که خورشید طلوع می کند این لایه از روز، خورشید را به ما واضح تر و نمایان تر نشان می دهد. این همان خورشیدی است که در بیرون از کره زمین تاریکی از طرف آن را دربرگرفته است.

ولی اگر ما بر کره ماه بایستیم، چه چیزی را خواهیم دید؟

هنگامی که خورشید طلوع می کند، حتی اگر زمان در وسط روز باشد  آن را به صورت یک ستاره کوچک می بینیم چرا که آن لایه نازک احاطه شده در جو زمین، در کره ماه وجود ندارد و به همین دلیل نمی توانیم خورشید را همان طور که در زمین می بینیم در کره ماه یا سایر کوکبهای دیگر بنگریم.

ولی وقتی که به جو زمین نزدیک می شویم آن لایه را می بینیم که با طلوع خورشید ظاهر می شود. هر چه خورشید بالاتر بیاید، این لایه، خورشید را نمایان تر و واضح تر و روشن تر نشان می دهد و علت آن وجود ذراتی معلق در جو زمین می باشد که اشعه خورشید را منعکس کرده و باعث می شود که ما خورشید را به این زیبایی که هست ببینیم.

در خاتمه بیایید با هم به این موضوع که چطور یک لایه رقیق و نازک از روز باعث هویدا شدن خورشید می شود.

خداوند در مورد این پدیده سوگند خورده و فرموده:

"سوگند به خورشید و روشنایی آن"

" و به ماه که از پی آن برآید"

" و قسم به روز چون آن را هویدا سازد"

" و به شب وقتی که آن را می پوشاند"

(سوره شمس آیات 1 تا 4)

 ---------------------

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: