همه‌ی‌ ما ضرب‌المثل‌ معروف‌ «وقت‌ طلا است‌» را بارها شنیده‌ایم‌ و بازگو کرده‌ایم‌. آیا واقعاً برای‌ شما طلا ارزشمندتر است‌ یا وقت‌؟ کدام‌ یک‌ در اختیار شماست‌؟ کدام‌ یک‌ باز یافتنی‌ و قابل‌ کنترل‌ است‌؟ به‌ نظر می‌رسد زمان‌، با ارزش‌ترین‌ انرژی‌، کالا و سرمایه‌ای‌ است‌ که‌ در اختیارهر انسان‌ است‌.
هر کسی‌ در شبانه‌روز، بیست‌ و چهار ساعت‌ یا یکهزار و چهارصد و چهل‌دقیقه‌ در اختیار دارد، چطور می‌شود برخی‌ از افراد به‌ خوبی‌ از زمان‌ خوداستفاده‌ می‌کنند؟ و بعضی‌ می‌گویند: «وقت‌ ندارم‌» یا «وقت‌ کم‌ می‌آورم‌». همچنین‌ چطور می‌شود برای‌ برخی‌ از افراد، زمان‌ به‌ سرعت‌ می‌گذرد و برای‌گروهی‌ از انسان‌ها، زمان‌ به‌ کندی‌ طی‌ می‌شود؟

نخستین‌ مانعی‌ که‌ در مسیر موفقیت‌ افراد و خانواده‌ها وجود دارد، نگرش‌ و باورهای‌ نادرست‌ آن‌ها نسبت‌ به‌ زمان‌ است‌. اغلب‌ افراد تصور می‌کنند، زمان‌ در اختیار آنان‌ نیست‌ و نمی‌توانند آن‌ را به‌ طور فیزیکی‌ جا به‌ جا یا انبار کنند!

 بدیهی‌ است‌ زمان‌، انرژی‌ یا پدیده‌ای‌ است‌ لغزنده‌، فرّار، غیرمحسوس‌ و ناپایدار. زمان‌، سرمایه‌ای‌ بی‌شکل‌ و بی‌وزن‌ است‌ که‌ بایدآن‌ را احساس‌ کنید و به‌ دام‌ بیندازید. از این‌ رو، ضرورت‌ دارد نگرش‌ و برداشت‌ خود را نسبت‌ به‌ زمان‌ تغییر دهید و بدانید که‌ زمان‌، انرژی‌ محدود است اما دست‌ یافتنی‌ و مهارکردنی‌. درست‌ همان‌ طور که‌ اداره‌ی‌ یک‌ یخچال‌ یا یک‌ فریزر به‌ طور منظم‌ و با برنامه‌ بر کارایی‌ آن‌ می‌افزاید، اداره‌ی‌ زمان‌ هم‌ زندگی‌ و عمر ما را پربارتر و پر حاصل‌تر و اثر بخش‌ترمی‌کند.

در حقیقت‌ هر ساعت‌ و هرروز یک‌ ظرف‌ زمانی‌ است‌ که‌ باید آن‌ را احساس‌ کنید و با برنامه‌ آن‌ را پر نمایید. هنگامی‌ که‌ برداشت‌ و نگاه‌ شما این‌ گونه‌ باشد که‌ زمان‌ حد و مرزی‌ دارد ، در نتیجه‌ با زمان ‌برخورد متفاوتی‌ خواهید داشت‌ و ظرف‌هایی‌ را که‌ در اختیار دارید حساب‌ شده‌ پر می‌کنید و در انجام‌ امور، اولویت‌ قایل‌ می‌شوید. اگر تصور می‌کنید کاری‌را در زمان‌ بیکاری‌ انجام‌ دهید، به‌ خاطر داشته‌ باشید که‌ آن‌ زمان‌ هیچ‌گاه‌ نخواهد رسید و چیزی‌ به‌ نام‌ «زمان‌ بیکاری‌» وجود ندارد. برای‌ هرزمان‌، کاری‌ وجود دارد که‌ باید برای‌ آن‌ برنامه‌ریزی‌ کرد.

ما در حال‌ حاضر در دنیای‌ پیچیده‌ و پر شتابی‌ زندگی‌ می‌کنیم‌، دنیایی‌ پر از امکانات‌ و فرصت‌های‌ گوناگون‌. آن‌ گاه‌ که‌ شما به‌ مهارت‌های‌ مناسب‌ در مدیریت‌ زمان‌ دست‌ پیدا می‌کنید، به‌ جای‌این‌ که‌ مقهور زمان‌ شوید، از آن‌ به‌ سود خود و جامعه ‌استفاده‌ می‌کنید. وقتی اداره‌ی‌ زمان‌ را به‌ دست‌ می‌گیرید ، در نتیجه‌ از زندگیتان‌ لذّت‌ می‌برید و زندگیتان‌ را با طراوت‌ و شاد و اثر بخش‌تر و با هدف و موفق می‌سازید. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ مدیریت‌ زمان ‌ به‌ استعداد خارق العاده‌ای‌ نیاز ندارد، بلکه‌ مجموعه‌ی‌ دانش‌ها و مهارت‌هایی‌ است‌ که‌ هر  انسان می‌تواند آن‌ها را کسب‌ کند، یاد بگیرد و به‌ کار بندد.

با توجه به مطالب قبلی بدین نتیجه می‌رسیم که بی شک وقت و فرصت بزرگترین سرمایه گرانبها و بی نظیر برای بشر است، که می توان در استفاده بهینه از آن، در همه عرصه ها به پیش رفت و به عالی ترین درجات مادی و معنوی نایل گشت.

انسان ها معمولاً وقت را فدای مال و ثروت می کنند، و آن را وسیله ترقی مادی قرار می دهند، در صورتی که باید مال و ثروت در خدمت وقت باشد، و آنها را وسیله بهره مندی برتر از وقت قرار داد.

در دین اسلام که منشا همه آموزه های زندگی فردی و اجتماعی ما مسلمانان است به مدیریت زمان و دانستن اهمیت و ارزش زمان تاکید فراوانی شده است. بر همین اساس پیامبر(ص) فرمود:
« در مورد حفظ عمر خود بخیل تر از پول و ثروت خود باش!»

در قرآن به قدری به وقت احترام شده که گویی در اوج ارزش ها و مادر فضایل است، تا آنجا که خداوند به آن سوگند یاد نموده و می فرماید: «والعصر؛ سوگند به وقت».

زیرا عصر به معنی زمان و روزگار است، که در تفسیر این آیه به عنوان یکی از تفاسیر ذکر شده، و زمان ، همان وقت است.

در قرآن آنچه را که موجب اتلاف وقت می شود به عنوان لغو، باطل، افراط و به طور کلّی بیهوده گرایی و پوچی، از آن سرزنش شده است، چرا که موجب نابودی عالی ترین سرمایه زندگی، و آفت زیست سالم می‌گردد، خداوند در تعریف انسان با ایمان می فرماید: «و الّذین هم عن اللّغو معرضون؛ مؤمنان از کارهای بیهوده روی گردان هستند.» .

چنان که با مروری اجمالی در آیات آسمانی قرآن ملاحظه میشود این است که   قرآن با تعبیرات گوناگون  ، ما را به بهره‌گیری صحیح از وقت فراخوانده، و اتلاف گران وقت را به عذاب های سخت تهدید نموده است، بنابر این آنان که وقت خود را به بطالت می گذرانند در حقیقت بر ضد قرآن گام برداشته، و در راه گمراهی افتاده اند، چرا که قرآن قدردانی از وقت را از ارکان اصلی ایمان، و وسیله نجات و پیروزی قرار داده است. آخرین سخن این که به فرموده قرآن یکی از پرسش هایی که کافران از پیامبر(ص) نمودند در مورد فواید ماه‌ها بود، خداوند به پیامبر(ص) وحی کرد: بگو این ماه ها نشان دهنده وقت ها برای نظام زندگی مردم است.»

از این عبارت می توان این نتیجه را گرفت که: زندگی فردی و اجتماعی، هیچ کس بدون وقت شناسی و ایجاد نظم و برنامه به سامان نمی رسد، نظم در تقسیم صحیح وقت، نظم در برنامه ریزی، نظم در مدیریت و اجرا، ما با یک نگاه به جهان هستی می فهمیم که همه چیز بر اساس نظم دقیق است، بنابراین بیهوده گرایی، درست گام نهادن بر خلاف نظم است، همان گونه که گردش ماه وسیله ای برای نظام زمان بندی شده است، ما نیز باید همسو با این نظام، با برنامه ریزی صحیح حرکت کنیم، و زندگی معنوی و مادی خود را با آن هماهنگ سازیم، و این هماهنگی همان استفاده مطلوب از وقت ها، فرصت ها و لحظه ها است

اما ما انسانها همیشه پیش خود فکر می‌کنیم که غافلگیر زمان می‌شویم و زمان آن طور که باید و شاید به ما اجازه نمی‌دهد کارهای که در ذهن و شاید حتی در رویاهای خود می‌پرورانیم به انجام برسانیم. بهترین فرصت‌ها و یا بدترین آنها همیشه زمانی رخ می‌دهد که انتظار و امادگی‌اش را نداشته‌ایم. حتما شما هم با چنین موقعیت‌های دشواری روبه رو شده‌اید و توضیحات گفته شده را به راحتی درک می‌کنید‌. چرا چنین می‌شود؟ چرا برای ما این اتفاقات بیشتر رخ می‌دهد و نه دیگران؟ چرا زمانی که آمادگی این اتفاقات را داریم رخ نمی‌دهند؟ بلکه زمانی پیش می‌آیند که آمادگی آن را نداریم؟

پاسخ همه‌ی این سئوالات در بحثی به نام "مدیریت زمان" نهفته است. مدیریت زمان یعنی چی؟ و این بحث به چه معناست؟ یعنی اینکه از فرصت‌های و لحظه‌هایی که داریم بهترین استفاده را داشته باشیم، حتی زمانی که منتظر چنین پیش‌امدی نباشیم.  لازمه‌ی و شرط اصلی مدیریت زمان این است که شما هدف‌های اصلی زندگی خانوادگی و شخصی خود را مشخص کنید و بهترین روش این است که هدف‌تان را بنویسید و در این امر برنامه‌ریزی، دقت و تلاش زیادی را به خرج دهید تا بتوانید به اهداف خود نایل شوید چون اگر یکی از عامل‌های گفته شده نباشد در راه سر در گم خواهید شد. رسیدن به هر هدفی حتی خیلی کوچک نیاز به زمان مناسب دارد و به تدریج صورت می‌گیرد، اگر تلاش لازم را انجام می‌دهید ولی به نتیجه‌ای که می‌خواهید نمی‌رسید، ناراحت و نگران نشوید به تلاش خود ادامه دهید. تلاش‌های ما همانند مثال یک درخت و باغبان آن است. ما باغبان و تلاش‌هایمان مانند یک درخت است. باغبان درخت خود را آبیاری می‌کند، مواظب آن است تا در فصل مناسب از میوه‌های درختش استفاده کند و انتظارات خود را برای فصل تابستان نگه می‌دارد و این امید را ندارد که درختش در فصل زمستان به او میوه بدهد. پس شما هم تلاش خود را بکنید اما منتظر باشید تا زمان باروری درختتان فرا برسد.

بدون داشتن هدف‌های قابل وصول و مشخص نمی‌توان درباره مدیریت زمان خود تصمیم گرفت. پس هدف‌هایی را در نظر داشته باشید که بتوانید به آنها برسید، نکته‌ی مهمی که در اینجا حائز اهمیت است این است که در حد تلاشتان، آرزو و هدف داشته باشید نه کمتر نه بیشتر. زیرا اگربیشتر از تلاشتان آرزو داشته باشید چون به آنها نمی‌رسید دچار سرخوردگی و افسردگی خواهید شد.

سعی کنید بعضی از باورهای نادرست درباره مدیریت ناکارآمد زمان را در ذهن خود از بین ببرید. مثلا خیلی از افراد می‌گویند از فلان روز یا از فلان تاریخ شروع می‌کنم به درس خواندن، شروع می‌کنم به کار کردن یا.. نه اینها همه باورهای غلط است. از همین امروز و الان تصمیم بگیرید و تلاش خود را شروع کنید به امید آینده‌ای واهی نباشید. چون اگر منتظر چنین روزی باشید هیچ وقت، چنین روزی فرا نمی‌رسد.

این باور را درخود ایجاد کنید که شما مسئول زندگی و اعمال شخصی خود و خانواده تان هستید. بعضی از افراد عادت دارند همیشه مشکلات و سختی‌های که برایشان در جریان زندگی پیش می‌آید را به گردن دیگری می‌اندازند برای اینکه خود را تبرئه کنند راهی بهتری از این را نمی‌شناسند. اگر متاهل باشند، تقصیرات را به گردن همسر خود می‌اندازند، و اگر مجرد باشند، پدر و مادر خود را مسئول تمامی این مشکلات می‌دانند. اما این موضوع ا را باور کنید که تنها شما و شما هستید که مسئول تمامی مصائب و مشکلات زندگی خود هستید. پس برای حل آنها باید خودتان به تنهایی گام بردارید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: